Nederland in 80 dagen

Dag 66, 30 juni 2023, Sint Odiliënberg-Tegelen, 34 km

KRAK! GEBROKEN!

Nee, niets lichamelijk iets gebroken en ook niet mijn ego maar een van de stokken waar de vlaggetjes aan hangen. Het is 65 dagen goed gegaan en nu bleef ik toch nog achter een laaghangende tak haken. Maar inmiddels onderweg een nieuwe stok kunnen krijgen dus het probleem is weer opgelost. Nu het einde begint te naderen, nog 14 dagen, doemen er steeds meer kleine probleempjes op die ik op korte termijn moet oplossen. 

Aankomst bij mijn logeeradressen is soms niet helemaal passend met mijn planning. Bijvoorbeeld een korte wandeldag en dan pas heel laat aan kunnen komen. Of andersom, een lange wandeldag en dan niet vroeg kunnen vertrekken. Tot nu toe kon ik dat allemaal redelijk goed oplossen. Maar er komen nog wat dagen aan waarin ik wat tijd moet overbruggen, zoals morgen. Met 25 kilometer is het een relatief korte afstand, de gemiddelde afstand die ik in die 80 dagen wandel is namelijk 28 a 29 per dag. Maar de aankomst is pas vanaf 17.00u. Verder kan ik daar wel mijn was doen en  kan ik een magnetronmaaltijd onderweg meenemen en daar in een studio opwarmen. Dus dat is verder prima. Omdat ik momenteel in een hotel zit in Tegelen ben ik gelukkig wel wat flexibeler in het vertrek in de ochtend. Morgen bij het ontbijt maar eens rustig kijken hoe laat ik ga vertrekken. Zo, heb ik jullie even bijgepraat wat er elke dag nog geregeld moet worden, het is niet alleen maar een stukkie wandelen. 

Vanochtend kon ik in ieder geval al om 6.30u aan het ontbijt en iets na 7.00u was ik alweer aan de wandel. Er stond dan ook weer een lange wandeldag op het programma, 35 kilometer met als eindpunt mijn hotel in Tegelen. Dat is een hotel wat ik 5 jaar geleden (juni/juli 2018) ook heb bezocht tijdens mijn wandeling van Oostenrijk naar Nederland destijds en dat was zeer goed bevallen. Bijna direct na het vertrek loop ik de bebouwde kom van Sint Odiliënberg alweer uit. Daar maak ik nog even snel een foto van een Basiliek. Je moet ook eens links en rechts van je  kijken en soms achterom om geen mooie momenten te missen!

In het open veld loop ik het ochtendgloren zo ongeveer tegemoet en neem daar ook de ochtendvideo op. Omdat ik wat gehaast ben weggegaan vanochtend, ben ik vergeten nog even het toilet te bezoeken, en dat begint nu een beetje op te spelen. Maar omdat ik na een kilometer of 5 langs een industrieterrein van Roermond loop vraag ik bij een timmerbedrijf, wat daar gevestigd is, of ik gebruik van het toilet mag maken en dat is gelukkig geen probleem. Na deze ontluchting loopt het een stuk makkelijker kan ik jullie zeggen. 

Ze merken gelukkig niet eens dat ik er ben.
Vlaggen af en toe maar niet in top.

Dan moet ik weer door een weiland met de mogelijkheid dat ik loslopende runderen tegen kom, ik merk dat de schrik van de aanvaring met de koeien er nog wel inzit. Maar goed, een andere optie is er niet maar de vlaggen laat ik voor de zekerheid maar even zakken, zodat die niet een extra trigger zijn. Gelukkig zijn het er niet veel en zijn ze druk bezig met gras eten. 

3 jonge torenvalken.

Tja, jammer, even een oplossing zoeken.

Dan zie ik een kast die ik in Wieringerwaard bij een logeeradres al eens heb gezien maar daar was hij leeg. Nu heb ik geluk en zitten er 3 jonge torenvalken in de kast. De route gaat eerst nog verder door een open weiland maar dan moet ik langs een weiland met rechts prikkeldraad en links van mij staan wat bomen en struiken met  wat laaghangende takken. Ik had de vlaggen inmiddels alweer hoog in top en toen…KRAK! En dat was geen geluid van een brekende tak of ledemaat maar 1 van mijn stokken van de 2 vlaggen die ik mee heb. Hmm, dat moet ik dus ook nog even oplossen.

Eerst maar even een pauze inlassen na ongeveer 12 a 13 kilometer. Tijdens die pauze even op Google Maps gekeken of er een doe het zelf zaak in de buurt is. En ja hoor, over 3,5 kilometer kan ik in Swalmen naar een doe het zelf zaak. Zo gezegd zo gedaan. Om 11.00u loop ik de zaak binnen en de eigenaar van Wuts, Doe Het Zelf, helpt mij prima aan een nieuw stuk rondhout en zo kan ik de vlag weer in top hijsen. Omdat ik met mijn eigen, vlijmscherpe, nieuwe zakmes dat ik bij heb, de oude vlag los wilde peuteren van 2 nietjes, haal ik mijn eigen vinger open. Gelukkig heeft hij ook een verbanddoos bij de hand. Hij was natuurlijk wel nieuwsgierig naar het verhaal achter de vlaggen en daarom krijg ik de reparatie helemaal gratis van hem aangeboden, dank! 

Nog wel even een foto samen voordat ze samen met de dames mee gaat

In Swalmen heb ik ook afgesproken met Marjolijn, zij wil een stuk met mij meelopen. En omdat ik had aangeven hier even naar de Doe-het-zelf zaak te gaan, stond ze buiten al op mij te wachten. Samen lopen we verder en lopen we Swalmen weer uit de bossen in. Na een kilometer of 3 geeft Marjolijn aan dat ze zich niet helemaal lekker voelt. Ze gaat even op de grond zitten om bij te komen en ik bedenk wat ik nu moet doen. Maar gelukkig komen er 2 dames aan die hun honden aan het uitlaten zijn. 1 van de dames kent Marjolijn en ze lopen met haar mee en brengen haar met de auto weer thuis. Ik krijg later een teken van leven van Marjolijn, dus het gaat weer goed. 

 Ik loop weer verder en kom nu op een bekend stuk van 5 jaar geleden. Het is een grensweg genaamd Prinsendijk. In mijn blog van 11 juli 2018 heb ik daar ook over geschreven. 7 kilometer rechte weg met ongeveer halverwege een restaurant genaamd “De Grens” waar ik ook nu weer even ga rusten en wat lekkers neem. Destijds was het een stuk taart met wat fris en nu een “Bosti”. Dat is een tosti maar dan met Pulled Pork ertussen, hmmm, lekker!

Na deze rust ga ik weer verder en de rest van het rechte stuk lopen maar ik zag op mijn telefoon dat ik iets kon afwijken en er vlak naast een wat leuker stuk lopen waar ik aan een kant over de weilanden kan uitkijken. Na wat ezels te hebben gefotografeerd, die hier overigens vrij veel aanwezig zijn, loop ik de laatste kilometers naar mijn hotel. Maar eerst kom ik nog langs een Jacobus kapelletje. En omdat ik toch een soort van Pelgrimstocht aan het doen ben, maak ik hier maar even een foto van. Na 8 en half uur wandelen, pauzeren en repareren en 34 kilometer verder, kom ik bij mijn hotel aan.  Morgen gaat de route naar Lottum. 25 kilometer maar ik zal waarschijnlijk pas laat beginnen. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.

4 reacties

  1. Pechvogel maar altijd hulp in de buurt gelukkig!
    Leuk verhaal, mooie foto’s!
    Ga zo door!
    Tot morgen alweer!

  2. Nou dat was een dag met van alles wat..gelukkig heel en goed aangekomen in het Hotel..het blijft leuk om zo alles mee te maken ..fijne avond en nacht..
    Groetjes Ida

  3. Wat leuk dat je door mijn geboortedorp gewandeld hebt. Prachtige wandelomgeving en dat Riks Wuts zo behulpzaam was verbaasd me niet. Zijn winkel is een curiositeit maar hij weet alles te vinden en meestal ook ieder probleem op te lossen.

  4. Hoi André, toen ik zojuist las over die gebroken stok, moest ik denken aan de dag dat wij mee wandelden en jij bij elke boomtak moest bukken en opletten. Ik heb zojuist weer genoten van jouw avontuur en foto’s van de afgelopen week. Goed bezig man en houd vol, aftellen naar de finish. Respect !!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *