Dag 67, 1 juli 2023, Tegelen-Lottum, 24 km

Jottum, ik ben in Lottum!

Jottum is een uitspraak van enthousiasme. En ik ben blij dat ik in Lottum ben. Dit was namelijk een van de plekken waar ik in de omgeving heel lang geen slaapplek kon vinden. Toen maar deze gekozen, ondanks de late aankomsttijd vanaf 17.00u. Is een kwestie van zaken wat omgooien en dan lukt het wel. En ik ben begonnen aan de een na laatste week, dat geeft wel een lekker gevoel.

Ik kon vanochtend eens lekker langzaam opstarten, dat is ook wel eens fijn. De afstand van vandaag is 25 kilometer maar omdat ik dus pas vanaf 17.00u op mijn adres kan aankomen heb ik genoeg tijd en kan dus relatief laat starten. Iets voor 10.00u ga ik dan ook pas op pad. Omdat het nog miezert/regent heb ik mijn regenhoes om mijn rugtas maar dan loop ik dus vrij anoniem rond omdat ik nu een “gewone” (Pieterpad)wandelaar ben. Ik zie er nu niet anders uit dan andere wandelaars met een rugtas.

Na een paar honderd meter merk ik pas dat ik eigenlijk rechts in plaats van linksaf had gemoeten, ik besluit dan maar via de andere kant van Venlo richting het Pieterpad te lopen. Nu loop ik langs de Maas en dat is ook geen straf. Ik kom onderweg namelijk ook veel oude gebouwen tegen die vroeger werden gebruikt als klooster, neem ik aan. Omdat het inmiddels alweer is opgehouden met regenen heb ik de regenhoes er maar weer afgehaald, en dat werkt direct! Als ik in een woonwijk ben aanbeland stapt er net een vrouw in de auto en doet haar duim omhoog. Ik leg het even uit wat de vlaggen betekenen en ze gaat vanavond kijken, ik ben benieuwd!

Eenmaal bij de Maas aangekomen loop ik via een fietspad die boven op de dijk is aangelegd. Wat hier ook is aangelegd zijn betonnen blokken waartussen schotten geplaatst kunnen worden bij hoogwater, en dat gebeurd nog al eens. Aangezien ik ver kan kijken langs de dijk zie ik dat het verderop toch wat harder regent, nu maar hopen dat ik het droog houd. Aan het einde van Venlo ga ik mijn 1e rust inlassen en doe dat bij een parkeerplaats waar alleen maar Duitsers staan geparkeerd. Even nagevraagd en blijkt er een markt in Venlo te zijn. 

Als ik weer verder loop en het Pieterpad ga volgen moet ik direct de uiterwaarden in, nee hè! Ik ben op mijn hoede en aan het eind, als ik er weer uitloop, staat vlak naast de uitgang een hele kudde zwarte runderen. Omdat er veel jonge runderen tussen lopen doe ik mijn rugtas alvast af zodat de vlaggen niet zo opvallen. Eenmaal over het rooster gelopen kan ik opgelucht ademhalen, de angst zit er dus nog steeds in. En ik moet zeggen, de stier van de kudde ziet er best imposant uit. 

Als ik even later weer datzelfde gebied in moet besluit ik net naast de route maar op een hoger gelegen deel te blijven lopen. Een stuk verder komen de routes weer bij elkaar dus dat is geen probleem. Onder een brug kom ik een waterhoogtemeter tegen, even kijken of mijn hoogtemeter hetzelfde aangeeft. Het scheelt 1 meter, prima! Een stukje verder kom ik een leuk straatnaambord tegen, “Pieterpad”. Het staat op een stuk eigen grond maar ik vind het wel leuk bedacht. Op dat pad kom ik 3 mannen tegen en daar heb ik even een leuk gesprek mee. 

Als ik weer op het asfalt ben aanbeland kom ik 2 dames tegen, die zijn vanmorgen vroeg uit Groningen vertrokken en zijn net in Grubbenvorst gestart (waar ik bijna ben). Ze lopen, net als de mannen overigens, het Pieterpad in kleine stukjes. Ik maak even een leuke foto en zij ook van mij zodat ze het thuis kunnen vertellen! Als ik dan uiteindelijk bij het pontje ben aangekomen heb ik eens geluk, hij komt net aanvaren en gaat direct, als ik als enige ben opgestapt, weer naar de andere kant!

Eenmaal aan de overkant loop ik Grubbenvorst in en ga bij dezelfde horecagelegenheid waar ik 5 jaar geleden heb gezeten, weer een rust inlassen. Ik laat mij een grote coupe yoghurtijs heerlijk smaken. Tegelijkertijd kan ik dan alvast wat van de gemaakte foto’s en wat tekst voor het blog voorbereiden. Van het thuisfront krijg ik te horen dat het daar regent en ik geef door dat hier de zon net doorkomt, wat een geluk heb ik weer vandaag. 

Nadat ik alles weer netjes in mijn rugtas heb gedaan ga ik weer verder. Maar eerst moet ik nog een kleine boodschap doen in Grubbenvorst, want in Lottum zit geen winkel. Ik haal hier dus wat zaken die ik morgen onderweg weer nodig heb. Als ik weer onderweg ben zie ik een wandelaar op en bankje zitten. We raken in gesprek en hebben het over het “losraken” tijdens het wandelen. Zeker met mijn, nu al ruim 2 maanden durende, wandeling, merk ik dat ik veel dingen niet meer doe die ik voorheen wel deed. Eens kijken wat daar, nadat ik weer thuis ben, van blijft hangen. 

Een klein stukje verder begint de lucht er wel dreigend uit te zien, maar het blijft bij een paar losse grote druppels. Dan kom ik een stel tegen waarvan de vrouw geïnteresseerd naar mijn vlaggen omhoog keek. Tijdens het gesprek met de vrouw geef ik het visitekaartje en maakt haar partner gelijk een donatie over, bedankt!!

Als laatste vandaag kom ik een man uit Zuid-Afrika tegen. Hij loopt met 2 buddy’s (niet op de foto) het Pieterpad maar dan hardlopend! Hij was nu bezig met zijn laatste dag! Ik geef hem mijn kaartje. Hij geeft aan dat hij voor een goed doel in Kenia loopt en ik zeg hem dat hij contact met mij kan opnemen zodat ik zijn gegevens van zijn actie ook kan zien en wat kan doneren. Uiteindelijk kom ik, door al die gesprekken, nog wat later bij mijn logeeradres aan. Maar ik heb het er graag voor over. Ik kom steeds dichter in de buurt van huis, dat is een fijn gevoel! Morgen staat er weer 30 kilometer naar Vierlingsbeek op het programma. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.