Dag 23, 18 mei 2023, Groningen-Winsum, 24 km

Help!!! Dat is wat ik dacht toen de dag voorbij was. Vandaag, de laatste dag op het Pieterpad, heb ik 16 visitekaartjes uitgedeeld voor het goede doel! Ik moet nog 5 dagen doen met mijn huidige voorraad. En dat zou dan net moeten lukken tot aan Harlingen als ik weer wat nieuwe krijg opgestuurd. Maar wat een dag. Zoveel leuke ontmoetingen en gesprekken onderweg. Ik ben bang dat ik mensen ga vergeten te bedanken, maar ik ga een poging wagen om alle gesprekken weer te laten herleven. 

Vanaf het vertrek bij mijn hotel, loop ik langs het water nog na te denken wat een leuke ontvangst ik gisteren had in het provinciehuis met de gedeputeerde de heer IJzebrand Rijzebol. Ik ben benieuwd of dit bij de rest van de provinciehuizen overtroffen kan worden. Maar eerst moet ik vandaag maar weer eens zien te volbrengen. De dag start fris en de lange broek en mijn dunne jasje heb ik dus maar weer aangetrokken. En na de versnelling in het laatste uur om op tijd gisteren bij het provinciehuis te zijn, ben ik ook benieuwd of ik daar vandaag nog wat van ga merken. Maar vooralsnog heb ik geen spierpijn en gaat alles voorspoedig.

Na 2 kilometer mag ik de grachten van Groningen verlaten en buig rechtsaf naar het noorden en loop door het, hoe kan het ook anders, Noorderplantsoen. Een mooi park van ongeveer 1 kilometer lang, met mooie oude bomen, grote waterpartijen en nog een statige vijver. In dat park kom ik een vrouw tegen, mijn eerste gesprek vandaag. Ze blijkt ook een meerdaagse wandelaarster te zijn. Binnenkort gaat ze naar Zwitserland om haar wandeling naar Rome weer een vervolg te geven. Ze doet het in etappes met tussenpozen want ze gaat voor 2 weken door de Alpen wandelen en komt dan weer terug naar Nederland om later weer het stuk in Italië af te maken. 

Mijn route gaat verder nog door de stad maar na 5 kilometer loop ik langs de Campus van de universiteit van Groningen en dat is de laatste bebouwing. Dan loop ik langs een kanaal waar de naam voor mij onbekend is gebleven. Aan het einde van dat pad kom ik bij de Dokwerdsluis uit. De brug gaat op dat moment helaas net open dus ik wacht maar even. Er komen meer mensen aan en zo ook een een vrouw op skeelers waar ik een gesprek mee aanknoop. We gaan samen op de foto en als de brug weer dicht is zegt ze nog dat er een veel mooier schip aankomt om mee op de foto te gaan. 

En inderdaad, er komen een paar mooie zeilschepen aan die door de sluis moeten. Ik loop naar de andere kant en besluit te wachten om het schutproces af te wachten. Een pauze is nu na 8 kilometer automatisch ingelast en mijn tas kan dus even van mijn rug. Het neemt namelijk ook best wat tijd in beslag eer alle boten in de sluis aangemeerd liggen, de sluisdeuren dicht gaan, het water op het juiste peil is en de deuren weer opengegaan en de boten weer door kunnen varen. Als alles voorbij is, loop ik na bijna 40 minuten ook weer verder. Ik realiseer mij nu pas dat ik ook aan de andere kant moet zijn van dit kruispunt van wateren en nog 2 bruggen over moet. Maar gelukkig kan ik gewoon weer doorlopen als ik daar aangekomen ben. Hemelsbreed een afstand van nog geen 100 meter maar de loopafstand is ruim 1 kilometer. 

Aan de andere kant van de laatste brug moet ik linksaf slaan om langs het Reitdiep te gaan wandelen. Daar zitten 2 dames op een bankje heerlijk uit te rusten, schoenen en sokken uit en heerlijk aan wat lekkers te knabbelen. Het blijken 2 Duitse dames die uit Ost-Friesland komen. Ze lopen ook het Pieterpad maar geven aan dat ze er even geen zin meer in hebben. Ik zeg dat het nog 9 kilometer tot het centrum van Groningen is maar ze blijven toch nog even zitten. Als er 2 dames achter mij doorwandelen hoor ik een daarvan zeggen, “Hé, dat is André”! Het is Fabienne met haar vriendin Liesbeth. Fabienne is 2 dagen geleden in Pieterburen begonnen en dat had ik gezien op Facebook in een groep van Pieterpadwandelaars. Dus ik had op een bericht van haar gereageerd en nu herkende ze mij. Ook wij gaan uiteraard weer even samen op de foto. 

Ik loop na deze paar ontmoetingen maar weer verder want anders wordt het wel erg laat vanavond. Maar na 1 kilometer kom ik alweer een paar wandelaars tegen waar ik een kort gesprek mee heb en mijn kaartje geef. Ik denk op dat moment nog, “Hoeveel gesprekken ga ik nog hebben vandaag”? Nou, het antwoord is snel gegeven want weer 1 kilometer verder alweer een volgend gesprek. Dat gaat zo een paar keer door totdat ik bij een bankje uitkom waar twee dames op zitten, het zijn Sonja en Liesbeth. Ik heb er dan net 13 kilometer opzitten en moet ik er dus nog 11.  We hebben een leuk gesprek van ruim 15 minuten en we wisselen wat gegevens uit en ik vervolg weer mijn route. 

Nog voordat ik bij 17 kilometer mijn 2e pauze ga houden in Garnwerd, heb ik nog meerdere gesprekken. Maar in Garnwerd aangekomen besluit ik om even de route te verlaten en de brug over te steken om bij “Bij Hammingh”, een oud huis uit 1876, mijn tweede pauze in te lassen. Ik neem de aardappel-pompoensoep. Ik kan wandelaars langs het Pieterpad en ook fietsers en andere toeristen natuurlijk, aanraden om hier eens een versnapering te nemen. De soep was echt heerlijk en het is dat ik weer verder moest anders had ik wellicht ook nog wel wat anders van de kaart genomen. Op het terras deel ik ook nog een kaartje uit en vertel mijn verhaal. 

Even later komen er twee mannen op een mountainbike langs waarvan een roept, “Je bent er bijna”! Ik geef als antwoord, “Nee hoor, nog lang niet, ik loop Nederland rond”. Even later kom ik ze weer tegen als ze een drinkpauze hebben. Het zijn Maurice en Jos, en ze fietsen het Pieterpad van Zuid naar Noord. Vandaag fietsen ze naar Winsum, waar ik ook naartoe moet. Na dit gesprek moet ik nog een kilometer of 3 a 4 naar mijn logeeradres.  

Daar aangekomen wordt ik hartelijk welkom geheten door Bouwina, die mij al een hele tijd volgt sinds ik bij haar heb gereserveerd een paar weken geleden. Ze had mijn oproep op Facebook gezien dat ik in Limburg nog een paar slaapplekken zocht en zij gaf aan dat ik in Winsum ook welkom was en bij haar ook mocht aanschuiven voor een warme maaltijd. Ik had in principe al een B&B geregeld maar dit aanbod kon ik natuurlijk niet afstaan en nu stond ik voor haar deur. Als ik samen met haar naar mijn kamer loop, zie ik al twee andere gasten op hun kamer zitten, het zijn Maurice en Jos van daarnet, wat grappig! Nadat ik gedoucht ben kan ik aanschuiven bij Bouwina en Henk en haar gezin. 

Alle gesprekken van vandaag en de zeer warme ontvangst van vandaag bij Bouwina hebben weer veel indruk bij mij achtergelaten. Wat gastvrijheid al niet teweeg kan brengen. Ik ben nog een aantal ontmoetingen vergeten te vermelden maar het waren er ook zoveel, maar liefst 16, dat ik het niet allemaal kon reproduceren. Morgen nog een heerlijk ontbijt, dat kan niet anders, en dan op naar Vierhuizen. Mijn laatste bezoek in Groningen. Tot morgen maar weer.

Klik HIER om alle foto’s te zien