Dag 70, 4 juli 2023, Mook-Ooij, 24 km

Poseren? 

Normaal zullen dieren niet voor je gaan poseren als je een foto van ze wil maken. Maar vandaag had ik er twee die er ruim de tijd voor namen, en dan zeker een buizerd! Die liet zich zelfs niet door mijn vlaggetjes afschrikken. Heel indrukwekkend zoals die een meter of 8 van mij vandaan zat. 

Maar voordat ik die foto kan maken moet er eerst wel weer een stuk gewandeld worden, en dat is vandaag van Mook naar Ooij. Eigenlijk naar Nijmegen en dan nog 2,5 kilometer naar mijn B&B in Ooij. Afgelopen nacht heb ik bij Jos in Heumen geslapen. En omdat Jos en ik voor het eerst samen de vierdaagse van Nijmegen gaan wandelen, wilde hij vandaag met mij mee. Ook om eens te kijken of dat wandelen samen wel gaat! Maar qua tempo was het natuurlijk een oneerlijke vergelijking vandaag, ik met 14 kg op mijn rug en Jos met een klein heuptasje!  Maar goed, het gaat uiteraard ook om de gezelligheid. 

En we hebben aardig wat afgekletst vandaag. Maar eerst moeten we vanaf zijn huis weer naar de route geraken en daarom loop ik nu eens achter een ander aan omdat hij de omgeving hier natuurlijk goed kent. Vanuit zijn huis, die vlakbij de 4-daagse route ligt, lopen we de rijksweg bij van de Valk Molenhoek over, die over ruim 2 weken een heel andere aanblik zal hebben. Na het station van Mook, ik wist niet eens dat die bestond, lopen we direct het bos in en gaan direct aan een klimmetje beginnen. Maar de beloning is mooi als we een tiental meters hoger een grote groep schapen zien liggen. Omdat iets naast de route het mooie, in restauratie zijnde, Jachtslot Mookerheide ligt, lopen we een klein ommetje daarna toe. Het is mooi om te zien hoe gedetailleerd deze restauratie wordt uitgevoerd. Met mozaïek en al! 

We steken achter het jachtslot een stuk weiland over waar een legervoertuig staat met een paar man in legerkleding erbij die, zoals wij het kunnen beoordelen, een boring aan het doen zijn. Ze slapen hier zelfs in hun shelter. De route gaat verder door een natuurbegraafplaats. Het blijft wel apart om te zien, midden in een stuk gras opeens een paar bloemen. Wel mooi dat dit mogelijk is. Dan zien we opeens een buizerd op een boomtak een meter of 8 boven ons zitten. We gaan rustig stil staan en proberen er een mooie foto van te maken. Ik ben op dat moment zelfs even aan de telefoon dus is eigenlijk ook niet handig. Maar de buizerd blijft maar zitten en we kunnen uiteindelijk een mooie close up maken. Zelfs als we er onder door lopen blijft hij zitten. Uiteindelijk is hij het ook zat en vliegt weg.

Na ruim 6 kilometer komen we in Groesbeek aan en kunnen we de originele route weer gaan volgen. Die volgt tot op de Duivelsberg het Pieterpad, daarna heb ik een eigen route richting Nijmegen uitgestippeld om uiteindelijk vanaf daar nog 2,5 kilometer naar mijn B&B in de Ooijpolder te gaan. Op de rotonde waar de molen staat en een bekend punt is voor 4-daagse wandelaars ontmoeten we 2 Pieterpadwandelaars. We gaan samen nog even op de foto nadat ze mijn verhaal hebben aangehoord van de wandeling door Nederland het goede doel waarvoor ik tijdens die wandeling aandacht vraag, de stichting Spieren voor Spieren.

Na deze ontmoeting vervolgen we de route weer maar krijgt Jos trek in een bak koffie en wil even een sanitaire stop maken. Dus zoeken we iets op wat open is maar op dit tijdstip, het is 9.30u, is er nog niet veel open. Op een pleintje zien we wel bakker Bart. En die heeft een kleine koffiecorner en een toilet. Dus daar nemen we even een kleine pauze met wat lekkers. Ik praat direct even met een vrouw die daar met haar dochter en kleinkind ook wat zit te eten en te drinken. Als zij vertrekken en mijn verhaal aangehoord hebben, krijgen wij nog een paar lekkere koekjes, “voor de broodnodige energie”, zegt ze!

Maar niet lang daarna vertrekken wij ook weer om de route te vervolgen. Ik wijk hier iets af van het Pieterpad om zo de extra kilometers vanaf het huis van Jos wat te kunnen verkleinen. We blijven de hoofdwegen even volgen tot en met de rotonde waar de Zevenheuvelenweg begint. Daar lopen we iets verder door want daar begint de Oude Zevenheuvelenweg. Een mooi klein paadje parallel aan de gewone weg met aan het eind daarvan een soort galg. En dat klopt want er staat een informatiebord bij waarop staat vermeld dat het hier nu de Galgenhei heet. In de Middeleeuwen was deze plek een executieterrein. Nu laten ze de hei weer terugkeren naar jaren van verwaarlozing. Vandaar de naam.

De uitzichten zijn hier weer schitterend en zeker als we even later bovenaan de Zevenheuvelenweg staan en even achterom kijken. Jos was hier overigens nog niet geweest als wandelaar, dus heeft hij even kunnen ”proeven” aan de klimmetjes hier. Daarna lopen we verder en volgen weer mijn eigen route maar die is behoorlijk pittig met stukken die veel op en neer gaan door het bos met oneffen ondergrond. Na een kilometer of 4 besluiten we dat we naar de Rijksweg gaan bij Beek-Ubbergen en vanaf daar naar Nijmegen verder lopen. 

Eenmaal in Nijmegen aangekomen gaan we aan de Waalkade bij een horecagelegenheid, die daar als een van de weinige open is, een lekkere lunch nemen. Daarna scheiden onze wegen weer en loopt Jos richting de trein en ik ga naar mijn B&B. Het was weer een geslaagde wandeldag met een mooie afsluiting op de Waalkade.

Morgen heb ik een rustdag maar vanwege de wat slechte weersverwachting weet ik nog niet wat ik ga doen. Mocht het meevallen, dan ga ik uiteraard even naar Nijmegen, mijn geboortestad. Dat is ongeveer 3 kilometer met een fiets die ik hier tot mijn beschikking heb, en dan zal ik eens kijken wat er nog te beleven valt. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken