Nederland in 80 dagen

Dag 69, 3 juli 2023, Vierlingsbeek-Mook, 33 km

Maasheggen, UNESCO gebied.

Daar loop ik vandaag doorheen. Vanaf boven ziet het er een stuk mooier uit, maar aangezien ik ervoor heb gekozen de drone niet mee te nemen, kan ik alleen foto’s vanaf grondniveau maken. Ook het zuidelijke gedeelte van de stuwwal ten zuiden van Groesbeek zal ik vandaag beklimmen. Genoeg mooie momenten dus. Maar eerst zal ik de Maas over moeten steken.

Foto van Internet met uitzicht over het landschap van de Maasheggen

Vanuit mijn B&B in Vierlingsbeek vertrek ik iets voor half acht in de ochtend. Na de eerste stappen gaat het direct wat regenen. Ik besluit even te schuilen onder een afdakje en ga na een minuut of 5 weer verder. Dit stuk landschap is typisch voor de Maassheggen, de percelen zijn afgescheiden van elkaar door een heg van Slee-, of Meidoorn. Als ik een hoek omloop lijkt het wel of er een zeer plaatselijk bui is. Maar al snel wordt duidelijk dat het hier een sproei-installatie betreft die iets te opportunistisch opgesteld en ruim over de weg zijn water loslaat. Dat wordt dus een goede timing om mee te lopen met de straal om niet natgespoten te worden. Maar omdat de bomen druipen van het water kom ik toch niet geheel ongeschonden dit stuk door.

Na 5 kilometer kom ik bij het pontje van Sambeek-Afferden uit en heb ik dit keer geen geluk, hij vaart net naar de overkant. Dan maar even de dagelijkse ochtendvideo opnemen. In Afferden kom ik een man tegen die helemaal uit Schagen (Noord-Holland) is komen reizen om hier een stuk van het Pieterpad te gaan lopen. Na een kort gesprek loop ik weer verder en aan het einde van Afferden loop ik een natuurgebied in. En ja hoor, het is weer raak, een stuk natuur waar vee los rondwandelt. Ik zie gelukkig geen vee of runderen en kan zo in ieder geval wat mooie foto’s van dit stuk natuur maken.

Mooi uitzicht over de Afferdense Duinen.

Na 11 kilometer neem ik mijn eerste rust in een gebouwtje waar ik ook een vuurtje zou kunnen stoken. Daar heb ik uiteraard geen tijd voor en is nu in de zomer ook niet nodig en het lijkt mij zeer onverstandig gezien de droge natuur erom heen. Dan kom ik 2 mannen tegen waarvan de een een groot fototoestel in de hand heeft en de ander een schrijfboekje. Het is een delegatie van dagblad de Limburger die een reportage maakt van Pieterpadwandelaars omdat dit jaar het Pieterpad 40 jaar bestaat. Ik werk graag mee en volgende week zal dit artikel worden geplaatst.

Mijn ergste nachtmerrie, mul zand!
Hier kies ik even voor het asfalt.
Centrum Gennep.

Vlak voor Gennep kom ik mijn ergste nachtmerrie tegen wat betreft ondergrond om op te lopen, mul zand! Dat mag van mij direct uit elke route gehaald worden en zou een vrije keus moeten zijn. Volgens mij vindt niemand het leuk om hierdoor heen te moeten lopen. Als ik na een kilometer hierdoor heen banjer en ik weer een provinciale weg over mag steken neem ik voor nu even de keus om via het fietspad naar Gennep te lopen en ook door het centrum van Gennep te gaan. Als ik het centrum weer uitloop pak ik het Pieterpad weer op en loop in een gebied wat ik ken van de 4-daagse van Nijmegen. De lus van de 50 kilometer komt hier op de 3e dag overheen. Daar kom ik een groep ouderen tegen waar ik mijn verhaal aan kan vertellen. Ze zijn er ondersteboven van maar zullen wel een donatie doen.

De route gaat nu naar Milsbeek en loop ik ook weer een stuk van de 4-daagse route vlak voordat de heuvels beginnen. Ik heb de keus gemaakt om de originele route van het Pieterpad te blijven volgen maar dat betekent ook dat ik pittige klimmetjes ga krijgen op de Sint Jansberg. Voordat ik de grootste hoogteverschillen ga krijgen, neem ik op 25 kilometer, met nog 8 kilometer te gaan, mijn 2e rust. Daarna kan ik mij dus op gaan maken voor een aantal pittige klimmetjes en afdalingen. 

De laatste 4 kilometer loop ik langs de rijksweg, waarvan het eerste gedeelte opgebroken is en ik dus lekker rustig over het geheel nieuwe naastgelegen fietspad kan wandelen. Mijn vriend Jos, waar ik vanavond in Heumen bij zijn gezin verblijf, komt mij een klein stukje tegemoet lopen en loopt de laatste meters mee. Morgen zal hij tot aan Nijmegen meelopen. De route zal morgen uiteindelijk eindigen in de Ooijpolder, waarna ik daar woensdag een rustdag heb. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken

2 reacties

  1. Dankzij jouw foto s en verhalen al veel van Nederland gezien en opgestoken. Het einde raakt langzamerhand in zicht en dat zal toch ook n vreemde gedachte zijn. Na morgen nog n rustdag die ook weer welkom zal zijn. Ik kan me helemaal voorstellen dat het losse zand erg zwaar loopt, dat gaat op het strand ook altijd zo moeizaam. Gezellig dat je onderdak hebt bij je vrienden en dat hij je tegemoet kwam vandaag en morgen ook tot Nijmegen meeloopt. Dat betekent n leuke afleiding. Nog even en je hebt je taak volbracht. Alvast n dikke chapeau hiervoor!

  2. Hoi André
    Leuk verhaal en super gewandeld
    Heb ’t iedere dag gelezen niet vanaf ’t begin eerlijk gezegd wist ik ’t niet
    Je zult bijna je bed en keuken ruiken
    Je moet toch doodmoe zijn
    Hoeveel paar zolen heb je versleten
    Loop je 80 dagen op dezelfde schoenen
    En valt me op dat je altijd een kobalt blauw ’t shirt draagt, soms wat lichtere
    Neem aan dat je er een aantal dezelfde hebt in bepakking
    Hoeveel weegt je rugzak en ga je eerst weekje rusten thuis of ga je direct de 4 daagse lopen in Nijmegen?
    Ga je daar ook nog blog over schrijven over de tocht v 50 km p dag?
    Of is dat 40 km p dag?
    Waar kan ik je antwoorden lezen?
    Veel wandelplezier morgen samen met Jo’s naar Nijmegen
    Groetjes Gisela

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *