Dag 61, 25 juni 2023, Stein-Maastricht, 19 km

25 juni, 27 juni?? Tijdsbesef is weg!

Ik had vanmorgen in mijn video gezegd dat het zondag 27 juni is. Uiteraard is het vandaag 25 juni, maar ik ben door 2 maanden te wandelen totaal niet meer bezig met de wereld om mij heen. Ook de gebeurtenissen in de wereld gaan aan mij voorbij. Ik ben vooral bezig te genieten van wat ik zie en meemaak. Ik weet ook soms niet meer op welke dag in de week we zitten en nu ook dus de datum vergeet ik, zoals vanochtend.

Dat lijkt raar maar doordat mijn focus op totaal andere zaken ligt dan normaal gesproken, ben ik mijzelf helemaal aan het resetten. Het weer opnieuw aan het werk gaan na zo’n lange periode van afwezigheid zal dan ook wel even moeten wennen, straks begin augustus. En de kans is groot dat ik eindelijk eens die vaste dag in de week vrij ga nemen die ik mijzelf al zolang heb beloofd. Maar nu eerst even weer terug naar de wandeldag van vandaag. 

Op mijn logeeradres was er na mij gisteren nog een wandelaar aangekomen, Alex. Ook een ervaren wandelaar die er heel wat kilometers op heeft zitten. Maar dit keer was hij maar voor 3 dagen onderweg. De route naar Santiago de Compostela vanuit Nederland, heeft hij ook al eens gelopen, een tocht van 3 maanden. Het bijzondere is dat hij zijn bagage niet op zijn rug maar in een karretje meeneemt. Dat zit met een mooie verbinding vast aan een speciaal ophangsysteem. Zo is de belasting van je rug een stuk minder!

Ik vertrok ongeveer 30 minuten na hem en heb eerst de lieve huiskat nog even gedag gezegd, wat een makkelijk beest is dat. De route van vandaag gaat weer over asfalt en dan vooral door België en over de fietspaden aldaar. Echter, na 2 kilometer loop ik tegen een wijziging aan omdat er een stuk weg is afgesloten. En aangezien dat een brug over de Maas is heb ik geen alternatief. Gelukkig ziet een persoon die zijn hond aan het uitlaten is mij een beetje twijfelen en kijken op mijn telefoon en helpt mij met de juiste tip. Nou ja, de juiste? Ik had ook de routewijziging kunnen volgen. Maar hij geeft mij de kortste route en die is alleen voor wandelaars. 

Ik moet even een pad naar beneden dan linksaf onder de brug door en dan weer links omhoog! Het is inderdaad een alternatief maar ik moet zeggen dat ik het zelf niet zo zou hebben uitgezocht. Je kan hier trouwens wel goed zien dat de Maas een echte “regenrivier” is. Er ligt van allerlei rommel zoals grote boomstronken die bij hoog water worden aangevoerd en bij laag water blijven liggen. Doordat ik niet goed oplet stap ik in het donker onder de brug ook nog eens in de modder. Maar er gaat niets mis gelukkig. Eenmaal boven op de brug heb ik een mooi uitzicht op het water. 

Door de brug over te steken ben ik nu ook weer in België aanbeland. En als ik aan het einde van de brug weer het talud naar beneden afloop kom ik in Kotem aan waar een bord staat dat de weg is afgesloten. Maar als ik toch doorloop zie ik wat er aan de hand is, een rommelmarkt. Uiteraard neem ik niets mee, want ik heb al bagage genoeg. Na het verlaten van de rommelmarkt in Kotem loop ik weer de dijk op langs de Maas. Het is een fietspad wat de contouren van de Maas vaak volgt. Nog even voor de duidelijkheid, naast de Maas ligt het Julianakanaal. Dat loopt vanaf het noorden van Maastricht naar Maasbracht net ten zuiden van Roermond, een afstand van ongeveer 36 kilometer. De Maas is namelijk op die delen tussen Maastricht en Maasbracht, niet bevaarbaar voor de binnenlandse vaart. Alleen met een kano kan je op sommige delen varen. 

Het fietspad is hier in dit deel van België lekker breed en daarom besluit ik om deze route, die ik origineel ook zo had gepland, volledig te blijven volgen. Ik word dit keer op mijn wenken bediend wat betreft een rustplek. Na 10 kilometer verschijnt er namelijk een zeer mooi gelegen plek genaamd, “Zomerbar Maasvallei”. De reden dat deze bar hier zit is minder rooskleurig. De bar is namelijk op het weiland gevestigd naast een café met dezelfde naam die eind 2021, na 105 jaar bestaan te hebben is gesloten. De toenmalige uitbater heeft na 21 overstromingen uiteindelijk de handdoek in de ring gegooid en de tent gesloten. Die was al 3 generaties in de familie maar de coronacrisis en dus 21 overstromingen heeft hem doen besluiten om te stoppen. Maar een jonge ondernemer heeft dus het weiland ernaast kunnen pachten om er in de zomer een mooi rustplek van te maken. Daar ben ik nu dus heel blij mee.

Ik heb hier dan ook een heerlijk uur lekker genoten van de omgeving en even lekker mijn rust gepakt. Op het moment dat ik weer vertrek word ik door 2 personen aangesproken over mijn uitrusting. Mijn rugtas is perfect maar over mijn schoenen zijn ze minder enthousiast. Een van de twee personen runt een outdoorwinkel en vraagt waarom ik lage Hanwag schoenen aan heb en niet de halfhoge. Ik leg uit dat ik met het warme weer fijner loop op de lage schoenen. Ik snap wel wat ze bedoelt en wellicht dat mijn halfhoge, die ik dus thuis ook heb staan, minder snel zouden slijten, maar ik heb deze keuze gemaakt en daar ben ik blij mee. Want mijn voeten doen verder niet zeer en ik heb geen blaren, dus dan neem ik de snellere slijtage van de zolen maar voor lief.

Het is nu nog maar een kleine 9 kilometer naar mijn hotel in Maastricht en pas vanaf kilometer 16 kom ik weer terug in Nederland. Dus van de 19 kilometer vandaag heb ik alleen de eerste 2 en de laatste 3 in Nederland gewandeld en de rest in België. Op het Pieterpad de komende 2 weken, zal ik ook heel af en toe eens een uitstapje maken naar Duitsland, maar is dan amper 1 of 2 kilometer per keer. 

Het is inmiddels tussen 13.00u en 14.00u in de middag geworden en de paarden en koeien die in de uiterwaarden lopen zoeken ook allemaal de verkoeling op, logisch met deze warmte. Ik heb gelukkig nog steeds geen last van de warmte en ben heel erg blij met mijn keuze voor de koelsjaal. Ik kan dat iedereen aanraden. Als ik iets na 14.00u bij mijn hotel aankom word ik netjes door een paar medewerkers ontvangen en na mijn telefoontje van gisteren word ik ook direct herkend. Ik krijg een kamer met heerlijke verkoelende airconditioning aangewezen. Eerst de was doen en nog wat uitzoekwerk, dan dit verslag schrijven en daarna in de stad eens rustig een plekje gaan zoeken om te gaan eten. 

Morgen een rustdag en dinsdag ga ik verder meter de wandeling en zal dan eerst naar de Sint Pietersberg lopen om daar het Pieterpad te gaan opzoeken en loop daarna naar het provinciehuis van Limburg om vervolgens de dag te eindigen in Valkenburg. Dat lezen jullie dus volgende week weer en voor nu wens ik iedereen een fijne zondag toe. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.