Nederland in 80 dagen

Dag 56, 20 juni 2023, Gemonde-Veghel, 18 km

REGELEN!!! MAAR WEL 100% GENIETEN!!

Inmiddels al 8 weken aan de wandel!! En ja, daar zitten dan nog wel 6 rustdagen bij ingerekend. Maar het blijft een hele onderneming. Ook nog het geregel tussendoor van welke tijd ik waar kan aankomen? Hoe laat kan ik in de ochtend ontbijten en dus daarna vertrekken? Kan ik bij mensen thuis ‘s avonds mee eten? Is er een eetgelegenheid in de buurt? Kan ik mijn was ergens doen? En dan de route toch nog maar weer eens goed bekijken. Zitten daar niet toch nog knelpunten in zoals een oversteek van het water? Gaat de boot op die dag en tijdstip wel? En daar komen ondertussen de telefoontjes met de media bij. Die bellen in de ochtend en vragen of ik ergens in de middag tijd heb. Uiteraard heb ik dat maar ik moet dan wel even plannen dat ik niet toevallig onder de douche sta of in een winkel ben om boodschappen te doen. 

Even bellen met NPO radio 5.
Kapelletje. Die zal ik de komende tijd nog wel vaker tegen gaan komen.

Maar los van dit geregel, geniet ik de volle 100% van mijn wandeling! En ik geniet nog meer van de gesprekken die ik onderweg heb en uitleg dat ik voor het goede doel, de stichting Spieren voor Spieren, deze tocht aandacht vraag door mijn gezonde spieren in te zetten! Het verbaasd veel mensen dat ik dat geheel uit vrije wil doe en bijvoorbeeld niet voor een familielid die een spierziekte heeft. Want dat is namelijk, gelukkig, niet het geval. 

Aan het ontbijt bij Suus en Marcel
Slechte foto omdat ik mijn fototoestel net niet bij me had, maar dit is weer een roodborstje. Gaat dit elke dag gebeuren?

Dus de verbazing is soms af te lezen van de gezichten van mensen die ik spreek als ik zeg dat ik dit doe omdat ik het gewoon heel logisch vind dat ik eens wat terug doe voor de maatschappij! Ik heb altijd, en nog steeds, alles kunnen doen, sporten en bewegen zonder erbij na te hoeven denken dat dit niet zou kunnen. Hoe mooi is het dan dat ik mijn gezonde spieren inzet om voor mijzelf een onvergetelijke ervaring mee te maken en voor de kinderen met een spierziekte een mooie prestatie neer kan zetten door zoveel mogelijk aandacht hier voor te vragen en daarmee zoveel mogelijk donaties op te halen!

Suus en Marcel zwaaien mij uit
Heerlijk rustige natuur
Soms kleine bruggetjes over.

Maar vandaag moest er nog wel “gewoon” 18 km gewandeld worden en heb daardoor tot nu toe al ruim 1280 kilometer afgelegd. Na het ontbijt bij Suus en Marcel zwaaien zij mij uit en ging ik op weg. Van de eerste 7 kilometer was dat ruim 4 kilometer door en langs weilanden. Lekker rustig maar ook jammer dat ik hier niemand tegenkom om mijn verhaal te kunnen vertellen. De route door Schijndel is vrij kort, nog geen 2 kilometer, en daar is dan ook weinig over te vertellen buiten een foto van een molen en een straatnaam die, ondanks de andere schrijfwijze, mij van binnen aan het lachen maakt.

Molen in Schijndel
..maar ik ben een “geluksvogel”.

In het dorpje direct erna, Wijbosch, heb ik mijn rust ingepland. Ik had bij de planning al gezien dat dit op ongeveer 10 kilometer zit en er bij een speelplaats ook een mooie zitgelegenheid is. Maar eerst kom ik een man op een fiets tegen, of eigenlijk komt hij speciaal naar mij toe gefietst om te vragen naar mijn vlaggen. Na mijn uitleg is ook hij verbaasd en na het uitreiken van mijn visitekaartje maakt het direct een donatie over. Ik heb deze man, Toon genaamd, uiteraard bedankt en loop weer verder naar mijn rustplek.

Toon maakt gelijk gebruik van de QR-code op het kaartje en maakt een mooie donatie over, BEDANKT Toon!

Bij de speelplaats staan inderdaad een paar bankjes waar ik heerlijk op kan uitrusten. Na deze rust gaat de route weer wat vaker over asfalt maar ook nog een klein stukje door natuur met wat onverharde ondergrond. En wie staat daar mij op te wachten om een foto van mij te maken? Toon, die ik 1 uurtje geleden heb gesproken. Ik had hem mijn website en de route gegeven en hij heeft dat waarschijnlijk bekeken. In het voorbijgaan zegt hij, “Ik moet dit natuurlijk wel even vastleggen, anders geloven ze het thuis niet”.

Nu nog lage mais, maar dat zal ik de komende weken snel zien groeien.
Rustige weg richting Veghel
Nog net genoeg tijd om mijn wasje te doen en te laten drogen op de binnenplaats.

Hierna is het voor mij nog 5 kilometer door Veghel lopen van West naar Oost en vlak voordat ik bij mijn hotel aankom ga ik bij de supermarkt nog even wat drinken en eten voor vanavond halen. Want ondanks dat ze een hotelstatus hebben, kan ik hier niet warm eten maar ze hebben wel een hele grote gezamenlijke ruimte waar een magnetron staat, het wordt spinazie a la crème met een salade en vanilletoetje. Omdat ik reeds rond 14.00u was aangekomen kon ik mijn wasje nog even snel doen voordat de buien losbarsten. Maar rond 17.00u is het hier nog droog en trekken de eerste buien nog net ten westen van hier voorbij. Zo komt er aan deze dag ook weer een eind. En ben wat zaken aan het voorbereiden voor de komende dagen als er wat mensen met mij mee gaan wandelen. Voor nu nog een fijne dag en tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken

7 reacties

  1. Ha André,

    Ipv rustiger wordt het eigenlijk steeds drukker, haha.
    Maar het lijkt juist of je steeds meer in je rol komt en je bent al bijna 1300 kilometers “on the road”, fantastisch !!!

    Groetjes 💪👣👍

  2. Had deze blog ook al gelezen gisteren en foto ’s gezien
    De uitzending op radio heb ik niet gehoord naar kan me wel iets erbij voorstellen waarschijnlijk uiteraard over je goede doel en je wandel avonturen
    Je maakt er leuke verhalen van zo blijf je onder de mensen en breng je het doel nog meer onder de aandacht

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *