Dag 47, 11 juni 2023, Colijnsplaat-Bruinisse, 27 km

UNIEK MOMENT EN TRANEN TOT GEVOLG!

Vandaag heb ik een mooie etappe voor de boeg richting Bruinisse. De route gaat kort nadat ik Colijnsplaat uit ben over de Zeelandbrug. Deze brug was ooit de langste brug over water, telt 54 pijlers en is 5 kilometer lang. Aangezien ik al veel rechte stukken heb gelopen, vrees ik dit stuk wandelen niet. Integendeel, doordat er op het water altijd wel wat gebeurd, het is dynamisch, verveeld het zeker niet. Uiteraard probeer ik een mooie foto van de brug te maken maar voor het perfecte licht ben ik te laat of veel te vroeg. Vroeg in de ochtend of bij avondlicht is het hier veel mooier. Getuige de mooie foto die in de kamer bij Petra hangt en waarvoor ik graag poseer. 

Omdat ik vanochtend lekker vroeg kon ontbijten, ik zat iets na 7.00u al aan de ontbijttafel, kon ik reeds om 8.00u de eerste stappen zetten. Eenmaal op de brug kijk ik nog even om en zie nu dat ik het monument op de dijk bij Colijnsplaat er zo wel mooi op kan krijgen. Aan het einde van de brug fotografeer ik ook nog even de toren van Zierikzee, een plaats die ik overigens niet zal bezoeken, ik buig al eerder af en loop langs de Oosterschelde naar Bruinisse. 

Als ik bijna aan het eind van de brug ben zie ik dat de lampen gaan knipperen en het beweegbare deel omhoog gaat om een aantal zeilboten te laten passeren. Maar omdat ik nog ruim 500 meter moet lopen, zal tegen de tijd dat ik daar ben het wegdeel wel weer bijna naar beneden zijn gezakt. Vlak voordat ik bij de openstaande brug ben gebeurd er iets opmerkelijks. Uit een auto stapt een jonge meid en komt mij een rolletje stophoest van RedBand brengen met de mededeling “Omdat u zo goed bezig bent”! Ik geef snel een visitekaartje en ze loopt weer terug naar de auto en stapt weer bij haar moeder in. Ik ben benieuwd of dit was omdat ze mijn actie ergens op social media hebben gezien of dat ze mijn vlaggen interessant vonden en thuis na het bekijken van mijn website erachter komen wat ik eigenlijk aan het doen ben. Wat een uniek moment was dat, ik heb echt even een traantje moeten wegpinken!

Na dit mooie voorval loop ik verder en zoek ik de route op mijn telefoon weer op. Die zegt dat ik naar de andere kant van de weg moet maar een echte oversteekplaats is hier niet. Dan maar even voorzichtig naar de andere kant de dijk oplopen en kijken of het klopt. En ja hoor, daar is het fietspad wat ik weer moet hebben. Maar omdat ik er 10 kilometer op heb zitten ben ik ook wel weer toe aan een rust en ga ik op de aanwezige betonblokken zitten omdat die best wel de juiste hoogte hebben. Dat ze in de volle zon staan maakt nu nog niet zoveel uit, het is tenslotte nog maar 10.00u. Omdat het vandaag nog wat warmer zou worden heb ik gezorgd voor extra koel voedsel en zo kan ik mijzelf verwennen met een lekker bakje yoghurt en heb ik 2 extra flesjes icetea meegenomen. En omdat dit alles in de koelkast bij Petra heeft gestaan is dat nu nog lekker koel. 

Langs de dijk valt het mij op dat er geregeld wat wit spul op de weg ligt maar ook veel tussen de basalten stenen van de kade. Ik ga er eens beter naar kijken en zie nu dat het de kapotte resten zijn van schelpen en oesters. Daarin zitten natuurlijk lekkere weekdieren die de meeuwen hier wel lusten. Dat betekent dus dat ik ook af en toe eens naar boven moet kijken of er niet een meeuw met zo’n oester in zijn bek vliegt want die laten ze dan los omdat ze dan kapot vallen op de stenen ondergrond van het fietspad of de kade.

Gisteren schreef ik al dat ik soms moet lachen om de straatnaambordjes die ik allemaal zie en vandaag is er ook weer een die ik graag met jullie wil delen, “Weg van de Buitenlandse Pers”. Geen idee wat hier ooit de bedoeling van is geweest maar wat is dat voor een straatnaam! Naast het vaak bekijken van straatnaamborden zoek ik in de omgeving ook altijd of ik dieren kan fotograferen. En ik zal echt niet elke keer dezelfde koeien of vogels erop zetten maar vandaag zag ik toch nog wat vogels die ik nog niet heb gezien. Een Kluut en een graspieper of oeverpieper, dat kan ik niet onderscheiden. 

Na een kilometer of 20 wordt het weer eens tijd voor een rustmomentje. En omdat het nu toch behoorlijk warm is geworden, het is inmiddels 12.00u geweest, wil ik de eerste de beste mogelijkheid dat er een bankje voorbij komt ook maar aanpakken om te gaan rusten. Helaas is het geen bankje maar een opstapje om over een hek te stappen om een wandelroute te volgen. Omdat de route nu gesloten is vanwege het broedseizoen zal ik hier niemand in de weg zitten, maar ideaal is het niet. Als ik na ruim 30 minuten weer klaar ben en ben opgestapt kom ik na 500 meter wandelen boven op de dijk en wat zie ik daar, een perfect zitje. Nou ja, het kan ook niet altijd meezitten. 

Gelukkig is het maar iets meer dan 6 kilometer naar het eindpunt voor vandaag en dat is dit keer in een hotel MET airconditioning!! Uiteraard was ik er bij het plannen van de route er niet van bewust dat het in deze periode extra warm zou zijn, maar dit komt nu wel even goed uit! Na de heerlijke douche weer even snel naar een supermarkt, die hier gelukkig op zondag open is, en de nodige boodschappen voor morgen overdag gehaald, en daarna dit verslag weer geschreven. Omdat ik vandaag redelijk bijtijds op de eindbestemming was en ik uiteraard niet even gezellig met mijn gastvrouw of gastheer een kletspraatje kon doen, is het deze keer dus weer wat vroeger dat ik klaar ben met alles en kan ik straks rustig gaan eten.

Morgen kan ik ook weer om 7.00u aan het ontbijt beginnen en zal ik dus vroeg kunnen vertrekken. En dat is ook wel nodig omdat ik dan 32 kilometer voor de boeg heb en de route niet in te korten is als ik tenminste de mooiste route over de Grevelingendam en Philipsdam wil volgen. En dat wil ik graag doen. Dus hopelijk gaat verder alles voorspoedig zodat ik voor 16.00u in Dinteloord zal aankomen bij mijn volgende hotel MET airconditioning!! Wat een geluk, tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.