Dag 38, 2 juni 2023, Noordwijkerhout-Den Haag, 34 km

Lekker vroeg was het vandaag. Milou zwaait mij iets voor 8 uur uit en wandel ik de wijk uit om aan mijn wandeling naar Den Haag te beginnen. Omdat we gisterenavond de route samen hadden bekeken, heeft Milou nog wat wijzigingen daarin aangepast zodat ik een mooiere route richting Noordwijk had. En dat bleek uiteindelijk zeer de moeite waard. Ondanks een klein stukje mul zand, de wind heeft hier uiteraard vaak vrij spel, was dit een stuk mooier lopen dan langs de provinciale weg, bedankt Milou!

Ondanks dat het nog best fris is ben ik begonnen met mijn windjack aan, maar mijn benen vinden dat voorlopig niet erg. Na 7 kilometer loop ik de boulevard van Noordwijk op en kom daar direct de vuurtoren tegen die uiteraard even op de foto gaat. Als je de route in mijn navigatie terug zou kijken is het een behoorlijk rechte lijn naar beneden. Maar als je verder gaat inzoomen zitten er heel veel bochten in zodat het nooit lijkt of ik een lang recht stuk aan het lopen ben. Waar ik wel voor gekozen heb is dat ik na Noordwijk alleen via het fietspad loop. Het wandelpad heeft meer steile stukken erin zitten en naar boven is geen probleem maar naar beneden is nog niet fijn. 

Omdat de totale route vandaag een kilometer of 33 a 34 zal zijn, wil ik na een kilometer of 13 mijn eerste rust gaan houden. En dat kan mooi omdat ik dan net de boulevard van Katwijk oploop. Heb ik even geluk dat er direct aan het begin een beschutte plek is met een windscherm! Daar zit ook een andere wandelaar, het is Bart uit Den Haag. Hij blijkt vanmorgen gestart te zijn met zijn wandeling en die brengt hem naar Texel. Want hij wilde een goede en leuke training om later naar of door Noorwegen te wandelen, dat weet ik niet meer exact. Maar omdat hij nog nooit op een van de Waddeneilanden is geweest gaat hij dus langs de kust omhoog om op Texel te eindigen. Hij heeft nog nooit zoiets dergelijks gedaan en is dus wat dat betreft nog aan het uitvinden wat hij makkelijk gaat vinden en wat niet. Dan is zo’n tocht van een dag of 5 een prima test. 

Ondertussen zit een kauwtje vlak bij mijn tas om mijn broodjes te stelen. Ik word gelukkig op tijd door Bart gewaarschuwd en doe de tas dicht. Na enige tijd vliegen ze weer weg. Als Bart weer is vertrokken pak ik ook weer mijn spullen bij elkaar en loop de boulevard verder af. Daar lopen een stel schoolkinderen met een begeleider en die zijn zeer nieuwsgierig of is het wellicht leergierig. Ik krijg veel vragen over wat ik aan het doen ben en beantwoord ze allemaal. Nadat iedereen een visitekaartje van mij heeft gekregen lopen ze weer verder. 

Als ik de duinen weer inloop kan ik Den Haag in de verte al zien liggen, maar dat is nog 15 kilometer verderop! En dan moet ik nog een stukje de stad in. Maar dat is pas voor latere zorg. Momenteel loop ik lekker en omdat ik vooral op asfalt loop wil ik gelijk even kijken of ik het wandeltempo op een bepaald minimum kan houden. Dat lukt aardig en ben blij met het wandelgemiddelde van 5,6 km/u. Uiteindelijk door allerlei gesprekken en 2 pauzes komt dat uiteraard lager uit maar dit stemt mij goed met het oog op de 4-daagse van Nijmegen, die de 3e dinsdag van juli plaatsvindt en nog achter mijn 80 dagen wandeltocht aankomt. 

Na 20 kilometer kom ik 2 dames tegen die mijn verhaal graag willen aanhoren. Ik hoop natuurlijk op een mooie donatie en wandel na enige tijd weer verder. Na een kilometer of 24 te hebben gelopen vind ik het wel weer tijd om een plek voor mijn rust op te zoeken en soms heb je weel eens geluk dat je een mooi plekje treft. En zo’n mooi plekje heb ik vandaag. Iets van het pad af en heel rustig gelegen aan een klein meertje. Overigens liggen in dit gedeelte van de duinen veel watertjes wat natuurlijk veel watervogels aantrekt. 

Het laatste stuk loop ik nog langs een mooie watertoren, de watertoren van Scheveningen geheten. Als ik in de stad loop kom ik een paar grote bekende gebouwen tegen, zoals het Internationaal strafhof, de Frederikkazerne aan de overkant daarvan en ook nog het Bronovo Ziekenhuis. Die laatste kan ik overigens net niet zien door de rij huizen ervoor. Een ander oud gebouw trekt mijn aandacht en na enig uitzoekwerk blijkt dit een kantoor van Shell te zijn. Er staan er nog 2 en bij elkaar heet dit de Shell Campus.

Iets na 15.00u kom ik bij het provinciehuis uit en meld ik mij bij de balie. Omdat ik hier een contactpersoon heb gaat het aanmelden soepel en komt Ageeth aanlopen om mij te verwelkomen. Na een lekkere thee, de stempel in mijn boekje wordt geheel onverwachtse verrast met een cadeau! Ik krijg het boekje “Kinderen van de Haagsche tuin”. Dat gaat over de bestemming van de plek voordat het provinciehuis er werd neergezet. Dat was een dierentuin. Een erg leuk aandenken! 

Nadat Ageeth mij nog even op de foto zet loop ik de laatste kilometer naar mijn logeeradres tegenover het NS Centraal Station. Omdat mijn kamer aan de achterkant van het gebouw zit, zal ik er geen last van hebben. Morgen zal ik overigens weer wandelgezelschap krijgen, maar dat lezen jullie morgen weer! 

Klik HIER om alle foto’s te bekijken