Nederland in 80 dagen

Dag 34, 29 mei 2023, Bergen aan Zee-Wijk aan Zee, 25 km

Vandaag een beetje een dubbel gevoel. Het is namelijk de 34e dag van mijn 80 dagen wandeling door Nederland. 5 jaar geleden, toen ik van Oostenrijk naar Nederland ben terug gewandeld, was de 34e dag tevens de laatste. En nu ben ik nog niet eens op de helft! Dus psychisch verwacht ik vandaag wel een dip te hebben. De route heb ik gisterenavond ook enigszins aangepast. Ik wil niet het risico lopen dat ik door de duinen wandel en dan van die mulle zandpaden tegenkom. Gisteren heb ik namelijk gezien dat het pad wat ik oorspronkelijk in gedachten had, daar namelijk wel vaak naartoe werd geleid. Ik loop vandaag dus veel over de fietspaden hier door de duinen. 

Oké, hier dus omhoog. Het moet maar even. Het is maar een klein stukje.

Maar het strand was gisteren ook best wel lekker. Tenminste als ik op het verharde deel kan lopen. En omdat het vandaag rond 6.40 eb is en tegen 12.30u weer vloed kan ik tussen 9 en 10.00u prima een kilometer of 3 over het strand wandelen. Daarna gaat de route verder door de duinen. Dat is tenminste hoe ik het in gedachten had. Eenmaal aangekomen bij de afslag richting zee word ik niet bijster enthousiast van het beeld. Mul zand. Maar ik weet dat het maar een kort stuk is, dus dat neem ik voor lief. Eenmaal op het strand zie ik de rookpluimen van de industrie in de verte, Tata Steel in IJmuiden. 

Op het strand is het nog redelijk druk zo vroeg in de morgen. Al aardig wat wandelaars (met honden) en ook een sulky rijder komt voorbij. Maar ook paarden zonder een karretje zijn al op het strand aanwezig. Na 2,5 kilometer verlaat ik het strand weer bij Egmond en loop daar een klein stukje over de boulevard en loop langs de reddingsbrigade. Dan komt er een man naar mij toe met een rood pak aan. Op een of andere manier denk ik hem ergens van te herkennen, maar ik weet niet waarvan. Hij hoort mijn verhaal aan en neemt mijn kaartje mee. Als hij even later met zijn wagen met paardenkar en daarop de sulky achterop voorbij komt rijden weet ik het, het is de sulky rijder. 

Vuurtoren van Egmond aan Zee
Ondanks verdwalen wel even op de foto natuurlijk
Lopen via fietsknooppunten

Na Egmond aan Zee gaat mijn route over de gisterenavond uitgezochte fietsknooppunten. Loopt een stuk rustiger en hoef ik alleen een paar knooppunten op te schrijven. Als ik bij een knooppunt sta samen met twee andere dames vraag ik of ze de weg zoeken. En inderdaad, want ze zijn de weg kwijt. Blijkt dat ze wel vaker de weg kwijt zijn, ook in hun eigen plaats!! Nou ja, dat maakt mij niet uit en we gaan gezellig nog even op de foto. Na 10 kilometer zoek ik weer een rustplek voor mijn 1e pauze op. En ik heb geluk, lekker in de zon maar uit de wind en uitzicht over een gele bloemenweide.  

Rustpunt, letterlijk!
Maar weinig bloemen hier in de duinen.

Lopend door een reservoir om water op te slaan, want daar worden onze duinen ook veel voor gebruikt, loop ik langs een verhoging waarop wat mensen staan. Ik besluit door te lopen. Maar ik zie in mijn rechterooghoek dat iemand met zijn verrekijker naar mij tuurt, waarschijnlijk om te lezen wat er op mijn vlaggen staat. Ik roep dat ik het wel even boven kom uitleggen en keer dus om en ga alsnog de trappen omhoog. Het blijken 2 stellen uit de buurt van Nuth in Limburg te zijn. Na deze klim en uitleg van mijn wandeling ga ik weer verder maar bedenk mij dat het weer tijd wordt voor een rust omdat ik er bijna 20 km op heb zitten. 

Toch maar de trap omhoog lopen.
De bult met bovenop vergezichten
…uitzicht naar IJmuiden.
Dit is er allemaal te zien vanaf deze hoge bult.

Maar als ik bankje 1 zie is deze reeds bezet. Dan maar de volgende. Bankje 2 is ook bezet. Helaas gaat dit zo door voor de komende 3 bankjes en pas bij bankje 6 kan ik eindelijk een rust nemen. Ik heb er dan inmiddels bijna 23 kilometer opzitten. Na deze korte pauze is het nog maar een kleine 3 kilometer naar mijn logeeradres bij Mariël en Willem in Wijk aan Zee. Eenmaal daar aangekomen ga ik eerst maar even lekker kletsen met mijn gastvrouw voor vandaag, met een glas fris erbij. Na een heerlijk douche kan ik aanschuiven en staat een lekkere Italiaanse maaltijd op tafel die door Willem is klaargemaakt. 

Speciaal voor mij de vlag van Wijk aan Zee uitgehangen.

Morgen loopt Mariël een stukje met mij mee en gaat de route naar Haarlem. Ik zal daar de trein naar huis nemen om woensdag op de jaarmarkt in mijn dorp nog aandacht te besteden aan mijn wandeling en het goede doel. Ik zal daar ook de Spiertje knuffels verkopen. Dus als je in de buurt bent ben je van harte welkom! De jaarmarkt is op woensdag 31 mei van 15.00u tot 21.00u. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.

6 reacties

  1. Weer een leuke dag..helaas was mijn dochter de hele dag op pad.maar ik ga je zeker zien op de feestmarkt..om een spiertje te kopen..en eind van de ochtend krijgen mijn voeten een opknapbeurtje..
    Groetjes tot woensdag..
    Ida

  2. Topper ben je. En die dip……laat die maar voorbij gaan. Even naar huis is een goede remedie en woensdag is het ook misschien wel iets te warm om te wandelen en de verkoop van Spiertje gaat vast heel goed.🍀👌

  3. hoi Andre, snap dat je geen fan bent van mul zand hoor ik ook niet!maar je beleefd zo wel veel avondturen en de van de gastvrijheid van vele logeeradresjes. geniet van je dag vandaag en hopelijk verkoop je woensdag veel spiertjes!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *