Dag 19, 14 mei 2023, Sleen-Hooghalen, 32 km

De dag begon perfect, vroeg ontbeten, bijtijds op pad en de vaart er direct lekker in. Maar naarmate de dag vorderde ging het steeds stroever. De energie kreeg ik niet meer in mijn lichaam, ondanks al het voedsel en vocht water ik genoeg bij mij had. Net alsof iets al bezig was met wat ik als laatste zou gaan doen en dat waarschijnlijk veel impact op mij zou hebben, het voormalig werkkamp in Westerbork bezoeken. Net als de treinrails die afbuigen, waarheen? Geen idee! Maar eerst even de start van vanmorgen.

Aangezien de originele route 37 km lang was, heb ik deze gisterenavond ingekort naar ongeveer 30 km. Dat zou wel betekenen dat ik al na ruim 3 kilometer het Pieterpad verlaat en dan over binnenweggetjes en fietspaden de weg zou vervolgen. Wetende dat ik dan waarschijnlijk weinig volk zal tegenkomen, zeker op deze zondag. En zo gaat het ook. Ik wandel de eerste kilometers lekker weg en het tempo ligt ook water hoger dan de afgelopen dagen. De geur van vers gemaaid gras hangt heerlijk in de lucht. Op die eerste kilometers is dan ook weinig te fotograferen dan enkel het groen en de lege wegen om mij heen. In Wezup, na bijna 10 kilometer gewandeld te hebben, ga ik mijn eerste rust houden. Het is dan net 10.00u en het is nog heerlijk rustig. Totdat het thuisfront belt en we wat zaken doornemen voor verderop in mijn wandelagenda. Tegenover zit een zorgboerderij maar die is vandaag helaas gesloten. De deuren staan echter wel open en ik zie twee personen op het terras naast het gebouw zitten. Omdat ik verwacht dat het vandaag toch wel warm gaat worden vraag ik of mijn bidon met vers koud water gevuld kan worden, gelukkig is dat geen probleem. 

Dan vervolg ik mijn weg weer en gaat het wandeltempo eerst weer verder waar het voor de pauze bij was gebleven. Maar net na Orvelte moet ik langs het Oranjekanaal gaan wandelen. Er is de keuze tussen Noord of zuid van het kanaal. Omdat ik de route niet ken volg ik Google Maps en die zegt, Noord. Dat had ik beter niet kunnen doen. Een redelijk druk bereden weg en de zijkanten lopen ook nog eens flink schuin af, en dat loopt natuurlijk behoorlijk beroerd. Na 3 kilometer kan ik een brug over naar de zuidkant en daar staat een bankje zodat ik na ongeveer 19 kilometer wandelen mijn 2e pauze kan houden langs het Oranjekanaal. Dat is ook een prima verdeling omdat de route volgens mijn berekening ongeveer 30 kilometer in totaal zou zijn na de aanpassingen. Omdat ik vind dat de eerste pauze wat langer heeft geduurd dan de bedoeling was, zorg ik dat ik nu wat sneller weer op weg ben. 

Na een paar kilometer gewandeld te hebben, hoor ik achter mij iemand zeggen, “Hé, een vlag van Spieren voor Spieren”! Ik draai mij om en er stappen 2 wielrenners af. “Klopt”, zeg ik, en er volgt een gesprek. De vrouw van het tweetal doet het woord en vraagt ook naar mijn route. Als ik aangeef dat ik ook nog naar Kamp Westerbork ga krijg ik te horen dat het kamp aan de andere kant ligt dan van het bezoekerscentrum! Nadat de twee weer verder zijn gefietst, slaat bij mij de twijfel toe. Had ik nou het adres van het bezoekerscentrum gevonden of het kamp? Ik weet het niet en kijk, al wandelend op mijn telefoon. Ik moet wisselen tussen mijn eigen route, de aangepaste route, Google Maps en info op internet, niet handig dus. Ik denk het gevonden te hebben en de route weer iets gewijzigd.

Ik loop nog steeds langs het Oranjekanaal, de ene keer rechts dan weer links. Want ik moet namelijk een keer rechts afslaan en ik weet niet of er een mogelijkheid is om over het kanaal te gaan als ik rechts moet afslaan. Dat risico wil ik niet nemen. Dan zie ik drie mannen op een brug staan (had ik dus aan de linkerkant die rustiger is, kunnen lopen), en ik raak in gesprek. Als ik mijn route op de telefoon laat zien blijken ze langs de route te wonen, in Dokkum namelijk. Daar kom ik aan op zaterdag 20 mei en vertrek ik dus op zondag 21 mei. Ik ben benieuwd of de mannen mij dan nog gaan opzoeken. Nadat ik weer verder ben gelopen, zegt mijn nieuwe route op Google Maps dat ik rechts moet afslaan. Maar na een meter of 300 kom ik een bord tegen waar ik niet blij van word, de telefoon moet namelijk uit vanwege de radiotelescoop in Westerbork! Tja, dat is niet handig als ik de telefoon nodig heb voor mijn navigatie. Als ik dan op mijn telefoon kijk zie ik ook dat de route is afgebogen van wat zou moeten. Hmmm, jammer, maar dan ga ik maar weer terug naar het punt waar ik moest afslaan. Jammer voor de extra meters. Als ik besluit om dan maar de fietsroute te wandelen, die overigens ruim a kilometer langer is, zie ik langs het fietspad een tuinhuisje staan met een wel heel lekkere inhoud, een melkautomaat! Aangezien ik de laatste tijd in de ochtend alleen koffie of thee aangeboden krijg, tap ik hier een lekkere liter koude melk!! Met deze nieuwe witte motor op zak moet het wel weer lekker gaan, hoop ik.

Maar al snel zie ik dat de route niet gaat eindigen waar ik had gehoopt te eindigen, bij Kamp Westerbork. En als ik daar wel wil komen moet ik bijna 3 kilometer extra wandelen en dan ook nog eens 3 kilometer extra om naar mijn B&B te komen. Met de reeds extra gelopen meters zou het dan alsnog op 38 kilometer komen, en daar heb ik echt geen fut meer voor. Ik besluit dus de kortste route naar de B&B te nemen. Na 32, uiteindelijk zware, kilometers, kom ik daar om 16.00u aan. Nadat ik mij heb gedoucht, kan ik een fiets lenen en alsnog met de fiets naar Kamp Westerbork fietsen.

Eenmaal daar aangekomen is het niet zozeer de zaken die je ziet maar wel de serene rust en het idee wat er zich allemaal hier heeft afgespeeld wat een diepe indruk op mij maakt. Overigens, het voormalig werkkamp Westerbork zoals het origineel is opgezet, is later gewijzigd naar een doorgangskamp en staat zo bij iedereen bekend. Ik blijf ook niet te lang omdat ik merk dat ik dit nu niet een goede plek kan geven. Ik fiets terug naar Hooghalen en ga bij de patatzaak een frietje met een berehap en kaassoufflé halen. Dan fiets ik naar de B&B terug en ga aan het verhaal van vandaag beginnen. Morgen staat er weer een lange dag op het programma namelijk 34 kilometer maar ook deze probeer ik wat in te korten omdat ik ook nog even bij het Provinciehuis van Drenthe in Assen langsga. Daarna loop ik door naar Zuidlaren waar ik overmorgen weer een dag extra rust heb, en daar ben ik ook echt even aan toe. Tot morgen!

Klik HIER om alle foto’s te zien