Vandaag zal ik mijn 1e ontmoeting hebben met een kindambassadeur, Boaz. Dat is best bijzonder want daar doe ik het allemaal voor. Ik heb contact gehad met de moeder van Boaz en afgesproken dat we elkaar iets na 10.00u bij het provinciehuis zullen ontmoeten. Omdat het een kilometer of 5 is tot het provinciehuis wandel ik rond 9.00u mijn hotelkamer uit. Het ontbijt was weer fantastisch in de Lange Jammer en ik mocht ook alles voor de lunch meenemen. Ik heb deze overnachting geheel gratis gekregen van dit hotel en dus gaat de helft van de normale kosten in een pot die aan het eind nog zal worden gedoneerd aan het goede doel Spieren voor Spieren.
Omdat ik nog even blarenpleisters moet kopen heb ik op de route naar het provinciehuis een DA drogist gevonden op Google en loop daar nog even langs. Bij aankomst blijkt deze drogist al niet meer te bestaan. Hmm, dat is weer even jammer. Maar ik ben niet voor een gat gevangen en na het provinciehuis zit een Kruidvat. Eerst dan maar even naar het provinciehuis voor de ontmoeting met Boaz en zijn moeder. Daar zal ik ook Els ontmoeten. Zij loopt vandaag mee tot het eindpunt in Swifterbant.
Toen ik net was vertrokken uit mijn hotel kwam ik erachter dat mijn keuze voor een shirt met lange mouwen en een heel dun windjack nog maar net kon met deze wind. De wind bovenop de dijk waait hier stevig door. Maar omdat ik al na 2 km de dijk verlaat en in de beschutting tussen de huizen loop is het dan goed te doen.
Aangekomen bij het provinciehuis, staan Boaz en zijn moeder mij al op te wachten. Uiteraard wordt er even kennisgemaakt en lopen we naar binnen. Daar ontvang ik dan ook gelijk mijn 2e stempel in mijn boekje en heb ik nog 10 provinciehuizen te gaan. Dat gezegd hebbende bedenk ik mij dat er nog een hoop provinciehuizen moeten reageren op mijn mail van 1 maand geleden. Dat is iets voor latere zorg maar wel belangrijk omdat ik graag mijzelf van te voren aankondig en niet opeens voor hun neus wil staan. Als ik bij het afscheid van Boaz en zijn moeder de vraag krijg of zij nog iets voor mij kunnen doen, maak ik van de gelegenheid gebruik om te vragen of zij de blarenpleisters bij de Kruidvat kunnen halen. Dat is geen enkel probleem en ze komen ze zelfs straks brengen op mijn eindbestemming in Swifterbant! Wat een schat!
Als ik samen met Els ben vertrokken krijg ik een bericht binnen van nog een volger die in Lelystad woont en even wil “aanhaken”. Zo gezegd, zo gedaan, en na een kilometer komt Mari Smits ons tegemoet lopen en wandelt een klein stukje met ons mee. Mari wandelt zelf ook veel en houd dat ook bij in een blog en brengt soms ook wat wandelverhalen uit.
Nadat Mari weer zijn eigen route naar huis gaat lopen, begint de route aan het eind van Lelystad wat minder asfalt te bevatten. De route gaat nog steeds voor het grootse gedeelte over het Pionierspad wat ik hier in Flevoland volg, dus ik kan vaak de rood/witte markeringen volgen. Als we dan uiteindelijk weer een mooi pad in moeten lopen staat daar ineens een bord met daarop de tekst, “Deze brug is afgesloten van 03-04 t/m 12-05 (renovatie brugdek)”. Hmm, dat is wat minder leuk. Maar ja, we kunnen omlopen of de gok wagen? We lopen toch de originele route en komen bij de brug aan. Er zijn 2 personen de brug aan niet schilderen maar de brug is al wel klaar. Echter, aan de andere kant staat een hek en die is gesloten. De mannen geven aan dat het niet mogelijk is om de brug over te steken ondanks dat de brug af is en ze zelf er ook op staan. We besluiten dan maar eerst op het bankje aan deze kant van de brug te gaan pauzeren en daarna een kleine omweg te maken. Maar na enkele minuten komt een van de mannen naar ons toe en zegt een uitzondering voor ons te willen maken en maken het hek speciaal voor ons even open. Dat scheelt dan toch weer een omweg en wij bedanken de mannen zeer voor de uitzondering die ze willen maken.
Als we onderweg een bordje zien hangen dat we in het leefgebied van de bever zijn aangekomen zijn we toch ook wel enigszins verbaasd. Want wat moet de bever nou langs een recht breed kanaal? We vergeten het bordje en lopen het rechte fietspad weer verder. Totdat ik in mijn linkerooghoek toch wat zie. Het is geen bever maar wel de restanten van zijn werk, een afgekloven stammetje van een klein boompje. Dus toch? We zien de bever(s) in geen velden of wegen maar hij zit hier dus wel.
Na de pauze gaat de route nog een klein stukje over onverharde ondergrond maar als we na ruim 14 km de snelweg A6 zijn onderdoor gelopen, is de route vrij simpel, volg het water de Noordertocht, soms links, soms rechts en na ruim 9 kilometer kom ik bij de eindbestemming in Swifterbant. Ik slaap vannacht in een wel heel speciaal onderkomen, een pipowagen! Na wat mailverkeer en een prettig telefoongesprek, heb ik een flinke korting op de prijs voor deze overnachting ontvangen! Dus ook daarvan gaat de helft weer in de pot die aan het eind in 1x naar het goed doel wordt gestort.
Voor vannacht hoop ik dat het niet al te koud wordt binnen in de pipowagen, maar voorlopig is het alleen maar genieten van de heerlijke rustgevende omgeving. Nadat de moeder van Boaz de blarenpleisters is komen brengen neem ik een heerlijk warme douche en bestel een lekkere Schnitzelmenu met een cola bij de aanbevolen snackbar door de eigenaar van de camping. Voor morgen staat er een zeer eenvoudige route op het programma. Namelijk vanuit hier naar de Ketelbrug lopen, dan rechtsaf en 15 km rechtdoor langs Ketelmeer naar Ens lopen. Dat betekent zeer waarschijnlijk weinig foto’s. Maar dat gaan jullie morgen wel zien.
Klik HIER om alle foto’s te zien
Klik HIER om de video te zien