10 km route voorlopen, 28 januari 2023, 10km

Vandaag ben ik eindelijk weer definitief begonnen aan het wandelen na mijn meniscus operatie. De wandeling van 8 januari was nog iets te vroeg. Tussendoor nog van een heerlijke week wintervakantie kunnen genieten, waar ik overigens dus geen enkele sportieve activiteiten heb gedaan maar heerlijk van de rust heb kunnen genieten. Een week later, op 28 januari dus, vond ik het dan maar tijd om de ‘stoute’ wandelschoenen aan te trekken, en een stuk te gaan lopen. Ik heb gekozen om dan maar direct twee vliegen in 1 klap te doen, en loop de 10km route van de dagwandeling die op 23 april vanuit Woudenberg, Restaurant Schimmel 1885, plaatsvindt. De ander afstanden, 15, 20, 25, 30 en 42 volgen later. 

Zo gezegd, zo gedaan. Ik rijd de 5 km naar de startplaats en parkeer de auto netjes op de nog redelijke lege parkeerplaats van restaurant Schimmel1885. De staart van de route is anders als die van afgelopen jaar en loop eerst een klein stukje van 800m over het fietspad. Na een meter of 500 is een bushalte en de bus zet daar net 3 oudere dames af. Ik zie ze naarstig om hun heen kijken. Ik spreek ze aan en vraag of ze het Klompenpad zoeken. Instemmend knikken ze alledrie “Ja”. Ik wijs ze het pad wat 50 meter naast de bushalte begint aan de andere kant van de weg, de Grebbelinie op. Ik wens ze veel plezier, en vervolg mijn weg.

Mijn route gaat straks ook over de Grebbelinie maar dat is pas een stuk verder met een klein ommetje. Ik loop eerst nog even langs Scherpenzeel en buig dan af en loop al na ruim 1km op onverharde grond een Klompenpad op. Deze loopt eerst nog over een pad. In de zomer staat hier voor een gedeelte mais. Nu is het nog kaal en vlak. Het pad gaat verder en gaat over in een weiland. Gelukkig is het water wat weggezakt maar het kan hier ook flink blubberig zijn. Dus maar hopen dat het op 23 april droog is.

Na een paar honderd meter moet ik afslaan en loop op het fietspad naast het Valleikanaal. Dat wordt hier het “Jaagpad” genoemd. Dat hoef ik maar 500 meter te volgen, want dan ga ook ik uiteindelijk de Grebbelinie op. Ik steek het Valleikanaal over en volg de route nu aan de andere kant van het water over de Grebbelinie. In de verte zie ik de 3 dames van de bushalte al lopen. En omdat mijn wandelsnelheid een stuk hoger ligt dan dat van de dames, heb ik ze al snel bijgehaald. Dat is vlak voor de Bruinenburgersluis. Een historisch herkenningspunt uit de WO2. Overigens, tijdens de storm van eind februari 2022, zijn hier veel (grote) bomen omgewaaid. En daar zijn ze nu onderhoud aan het plegen zodat het ook veilig is om hier over de linie te lopen. 

Het zonnetje komt inmiddels lekker door en warmt alles een beetje op. Maar gelukkig kan ik mijzelf zo nog beter opwarmen want na bijna 5km ben ik bij mijn rustpunt, theehuis Monchouette!! En zoals jullie zien is het lekker gebak al op voordat ik het weet. Als je mijn verhalen volgt, weet je vast wel wat hier op het bordje gelegen heeft. Zo niet, dan nodig ik je uit om je in te schrijven voor de een van de afstanden van de wandeling van 23 april 2023. Dan kan je het zelf ervaren hoe lekker de gebakjes hier zijn. Omdat Lianne ook wel trek had in zo’n lekker tussendoortje, is zij met de auto hier naartoe gereden en genieten wij samen van deze lekkernij. 

Na een minuut of 30 vertrek ik weer voor mijn laatste stuk van bijna 5 km. Dat gaat eerst weer een klein stuk over een asfaltweg maar al snel sla ik af en loop een onverhard pad op van Landgoed “Stichting de Boom”. Dat herinnert mij eraan dat ik nog wel even een mail moet sturen naar het Schoutenhuis om mijn wandeling over hun grondgebied aan te kondigen. Na 800 meter loop ik achter twee personen die ook het leuke bruggetje gemaakt van een spoordeel over steken. Dat refereert namelijk aan het feit dat we hier over het voormalige spoor lopen wat vroeger van Kesteren naar Amersfoort liep. Deze is allang niet meer in bedrijf. Alleen het laatste stuk van Leusden naar Amersfoort is nog actief. Dat loopt van autobedrijf PON naar Amersfoort en wordt, zoals je al begrijpt, gebruikt om auto’s van deze firma aan en af te voeren. Het wordt ook het “Ponlijntje” genoemd.

Ik raak kort met deze twee personen in gesprek. Ik ben vergeten waar ze vandaan kwamen maar dat was zeker niet hier uit de buurt. Ze hebben de gelegenheid aangegrepen om op weg naar kennissen/familie, dit historische stukje te wandelen. Ook het Short Stirling Monument uit WO2 is hier te bezichtigen. Ik zie achter de rug van meneer een stuk 3 a 4 reetjes het spoor over steken. Ik was te laat om er foto’s van te maken maar was even mooi om te zien. Na een kort gesprek en mijn wandeling van 80 dagen door Nederland aan hun uitgelegd te hebben, gaan we weer verder. Niet kort daarna zie ik een groep personen lopen. Die lopen NIET op wandelschoenen maar op hun nette schoenen en witte sneakers hier over het Klompenpad. Tja, dan gaat natuurlijk niet goed. En omdat precies bij een hekwerk de grond nogal drassig is, maak ik uiteraard even een foto van het leuke klimrek daar overheen! Vanaf hier is het nog iets meer als 2 km naar de finish. Het was een mooie dag om weer te beginnen met mijn trainingen en hoop binnenkort meer mooie verhalen met jullie te kunnen delen.